چکیده:

در این مقاله قصد داریم به بررسی لزوم قانون گذاری در حوزه هوش مصنئوعی بر اساس اندیشه اسلامی ایرانی با برداشت‌هایی از قرآن و گفتار یا نوشتار امام موسی صدر و دکتر مرتضی مطهری و دکتر علی شریعتی بپردازیم. با پیشرفت تکنولوژی و ساخت ربات‌های جدید نیازمند قوانینی مشخص جهت حفظ صلح و حیات برای همه موجودات کره زمین هستیم که متاسفانه هنوز وجود ندارد. از آنجا که خداوند قوانینی را برای سلامت زندگی انسان‌ها و در نتیجه بقای کل جهان وضع نموده و فاصله گرفتن انسان از این اصول و قوانین سرچشمه گمراهی و نابودی کامل هستی است جهت‌گیری اعتقادی و دینی برای حل مساله ایدولوژی نحوه عملکرد دست ساخت‌های بشر ضروری به نظر می‌رسد. ساخته شدن ربات‌های هوشمند خودگردان که دارای عواطف و احساساتی شبیه انسان هستند و یا می‌توانند آزادانه تصمیماتی در جهت خیر بشر یا علیه او گرفته بحث جدیدی است که هوشیاری و دقت سازندگان این محصولات و مخلوقات بشری را جهت ایجاد و وضع قوانینی صلح جویانه طلب می‌کند. حال سوال اینجاست که این قوانین برچه اساس و معیاری می‌بایست وضع شوند؟! از آنجا که رسالت دین خدمت به انسان است و انسان علم را در خدمت خود گرفته است در ادامه سعی داریم به شیوه‌ای دینی اسلامی پاسخی به این سوال ارائه دهیم.